De vicieuze angstcirkel

Je hebt er misschien wel eens van gehoord, de vicieuze angstcirkel. Dit is de ‘loop’ waar je in terecht komt als je in aanraking komt met jouw specifieke angsttrigger en niet weet hoe je daar mee om moet gaan. In dit stuk leg ik je uit wat er dan gebeurt.

Soorten angsttriggers

Er zijn twee verschillende soorten angsttriggers. Je hebt echte en neppe angsttriggers. Onder echte triggers behoren dingen die een direct levensgevaar zijn, zoals een beer die je tegenkomt in het bos. Onder de neppe triggers behoren de dingen die geen echt levensgevaar zijn, zoals voor een groep presenteren of naar een drukke winkel gaan. Als je last hebt van angstklachten heb je (hopelijk 😉) last van neppe angsttriggers. Hierbij kan je denken aan een angst voor plekken met veel mensen of juist te weinig mensen, het openbaar vervoer, een gesprek voeren met iemand, een gevoel of sensatie in je lichaam, winkels, restaurants, bioscopen, of andere openbare plekken. Het kan zelfs iets zijn waar je aan dacht. 

Op het moment dat je in aanraking komt met jouw angsttriggers denkt je lichaam dat er sprake is van een echte angsttrigger. Je lichaam kan geen onderscheid maken tussen echte en neppe angsttriggers, en zal er dus altijd automatisch vanuit gaan dat er sprake is van een echte angsttrigger. De reden dat je lichaam dit doet, is om jou te beschermen. Je lichaam kan je zo beter beschermen. Stel je maar eens voor dat je in een echt gevaarlijke situatie bent, en je lichaam er niet op reageert! 

Vecht-of-vluchtreactie

De reactie die je lichaam op zo’n angstig moment activeert, wordt de vecht-of-vluchtreactie genoemd. Je lichaam maakt je in mum van tijd klaar om te kunnen vechten of vluchten tegen het gevaar. Hierdoor komt er adrenaline in je bloed. Als er echt gevaar is, is adrenaline fantastisch, het kan je leven redden. Maar op het moment dat er geen echt levensbedreigend gevaar is en je krijgt te veel adrenaline in je bloed, is dat geen fijn gevoel.

De invloed van je gedachten

Als je gaat inzitten met de symptomen die je voelt en gedachten krijgt zoals ‘Waarom voel ik dit?’, ‘Waarom overkomt mij dit juist nu?’ en ‘Ik wil dit nu niet voelen’, dan voeg je met je gedachten extra adrenaline toe in je lichaam. Door deze gedachten communiceer je naar je lichaam dat het gevaar erger is geworden. Het gevolg hiervan is dat je lichaam nog meer adrenaline in je bloed gaat pompen. Dit doet je lichaam puur om jou te beschermen en in leven te houden. Het is het defensiemechanisme van je lichaam die denkt dat er echt gevaar is. 

Op het moment dat je die eerste symptomen begint te voelen is het erg belangrijk dat je daarop inspeelt met je gedachten. Door op zo’n moment vriendelijk en positief tegen jezelf te praten en te accepteren dat de symptomen er nou eenmaal zijn, zal je de symptomen niet verergeren. 

Wat geen zin heeft om in een angstig moment tegen jezelf te zeggen, is dat er niks aan de hand is. Dit is namelijk niet waar, want voor je lichaam voelt het alsof er wel wat aan de hand is, je lichaam is bang. Op zo’n moment kan je jezelf beter uitleggen waarom je bang bent en benoem je angsttrigger. Leg jezelf op een vriendelijke en rustige manier uit wat er gebeurt. Dit zal meer rust creëeren in je lichaam.